Neden Çocuklarla Felsefe? Neden P4C?

20. yüzyılın filozoflarından olan Ortega ’nın “İnsan ve Herkes” adlı eserinde belirttiklerine göre, okullarda bilim öğretmek adına yapılan yanlışlardan birisi, hazır bilimsel öğretileri ya da bilgileri getirip, öğrencinin zihnine yükleme çabalarıdır. Bu kolay olan ama yanlış bir uygulamadır. Çünkü bu şekilde bir çaba sonucu, “Bilimin öz varlığı” sepete dökülen su gibi akar, gider. Öğrencinin ruhunda kalan ise bilimin tam tersidir: dogmacılık. Çünkü bilimin gerçek ve somut yanı, anlığın sorunlarla cesaretle, yiğitçe pençeleşmesi, çözüm bulmak için boğuşma eylemidir.

Bilimde sonuçlanmış durumların yeniden ele alınması gerektiğini düşünen Ortega’ya göre, çözüm olarak görülen şeyler tekrar bir sorun olabilir. Çünkü gerçek bilim sonuçlarda oluşmaz, o her an kendi kendini aşma durumunda olan zihinsel çabadır.

Okullarda öğretilen kitaplarla sınırlandırılmış bilim, dondurulmuş ve dogmalaşmıştır. Bu nedenle öğrencilerde, toplumsal düzeyde varolan durumu farketme, değerlendirme, şimdi ve geleceğe ilişkin sorunları, çözüm üretimlerini akılsal normlar çerçevesinde ifade edebilme, insan-dünya-bilgi çerçevesini derinlemesine bilmenin, sorgulamanın önemini kavrama, sorunlara, olgu ve olaylara çok yönlü olarak bakabilme yetisinin gerekliliğini anlama, insanlığı tümel olarak kavrayabilmenin yaşamsal düzlemde önemini farkettirme hedeflerini uygulamaya geçirebilmek amacıyla P4C Pedagojisini hayata geçirmek çok önemli bir kazanımdır.

Bizler, üç felsefeci arkadaş, bu yolculuğa 1980’lerin sonlarına doğru çıktık ve bu yolculuk, kendimiz, dış dünya ve kavramlar hakkında bize tahminimizden çok daha fazla şey öğretti ve öğretmeye de devam ediyor. Büyümek, bilmek, anlamak, yaratmak, üretmek, nazik olmak, şefkatli olmak, farkında olmak için birlikte yürüyerek DÜŞÜNMEYE CESARET edelim.

Yaşasın felsefe yaşasın Philiasophia!

Düşünce tarihinin en önemli filozoflarından Sokrates tüm hayatını insanların ‘kendilerini bilme’ edimini gerçekleştirmesine adamıştır. Kendini bilme manayı, anlamı kavrama yolunda atılabilecek en önemli adımdır. Hayat Yürüyüşünün ilk adımı da son adımı da kendini tanıma, bilme edimi üzerine kurulmuştur. İşte tam da bu noktada yakalanılan farkındalık bizi derinleştirerek kendimizi bulmamızı sağlar. P4C bize bu yolculuğun kapılarını açar ve bu yolculukta P4C, bize dost (kolaylaştırıcı) olur.