Merhaba içinde olmaktan büyük gurur duyduğum P4C Türkiye ailesi;
Sizinle yolum kesiştiği günlerde içeriğini tam olarak bilemediğim bir şansın içinde olduğumu zamanla seviye seviye geliştikçe anladım.
Önce “kendim”den başladınız ki galiba en içsel, en doğru yol buymuş ortaklıklarda birbirini kucaklayan. Bana, “bu dünyaya atılmış olmamla” ilgili “kederimin” 🙂 kaynağının şimdiye kadar benim için doğru ortamlarla henüz karşılaşamamış olduğumu fark ettirdiniz. Sizin derslerinizde kendimi “gereksiz “ şeyleri, “gereğinden fazla” sorgulayan , “aşırı hassas” bir insan gibi hissetmedim. Merak ettiğim her şey için sistemli bir düşünme yoluymuş, bunu yapabileceğim düşünce yoldaşlarıymış, bu aileden alacağım güven ve destekle bana ihtiyacı olan zihinleri kucaklamakmış aradığım. Bu nedenle, siz hocalarımız büyük özveri ve itinayla ders vakitlerini aşan rehberliğinizle bizi beslerken, ben bir Martı Jonathan edasıyla göğün sizli katlarına kanatlandığımı hissettim sanırım.
İkinci seviyemizde zihnimin sınırlarını zorladığınızı, itiraf etmeliyim. Bana, felsefenin kanatları olabilir ama bilimin ayaklarından uzak olmamalıyız mesajlarını verirken, nerede nasıl duracağım, nerede hangi sözü kuracağım, düşüncemi bu zamana ve mekana hangi ritimle yayacağım konularıydı en çok zorlandığım. Bu sistematiğin temellerini de çok iyi veren siz hocalarımız daha iyi yapabileceğim her şey konusunda yine ve hep itinayla işaret ederken boşluklarıma, potansiyellerime de işaret ederek anlamına işaret ettiniz hep sizli varlığımın.
Üçüncü seviyede, uyaran oluşturma ve değerlendirme aşamalarımız hep hasat heyecanıyla geçti. Bu kadar çok insana bu kadar disiplinli ama duygu da vererek destek olurken nasıl hiç azalmadan yetebildiğinize, ilginizi bir dakika bile kaybetmeyişinize tanık oldukça, ilham, motivasyon, model alma, bir büyük sorumluluğun parçası olma , vizyondan misyona hedeflendi anlamım.
Şimdi ben daha kendim olarak, evrensel bir amaçla ve bu amaca inanarak varım. Felsefenin tesellisi elbette var bizimle, dünyanın müsaadesiyle 🙂 , zaman artık hoş görünün, birbirini yargılamadan anlamanın, tüm yaratıcılıkların fark edilerek- ettirilerek dünyaya, evrene katkı sağlamanın zamanı.
Zaman bize hep söylediğiniz gibi tüm p4c ailesi üyelerimizle , birbirimizden kopmadan mucize sanılanı gerçekleştirme zamanı.
Zira, mezuniyet akşamımızda zihnimde başka sözlerle çalan o şarkı gibi:
Dünyayı düşünmek kurtaracak . Bu yola inanmış üç bilge, üç güzel , kırmızı rujlu kadınla başlayacak her şey…
P4C Türkiye ailem.. İyi ki varsın…
Gülistan GÖKTAŞ
